Musisz wiedzieć, że zdecydowanie nie jest to praca dla każdego. Choć potrafi dać sporo satysfakcji, bardzo jednocześnie wymaga. Przede wszystkim od Ciebie samej. Musisz być osobą empatyczną, cierpliwą i przede wszystkim z poczuciem wewnętrznej misji. Bez tego, opieka nad osobami starszymi może okazać się zwyczajnie mordęgą. Przyda się sporo komunikatywności, otwartości, ale też i asertywności w Twoim działaniu. Często przyjdzie Ci działać w zmieniających się lub nagłych okolicznościach. Nagłe pogorszenie się stanu zdrowia podopiecznego wymaga równie nagłej zmiany Twoich planów i grafiku. Dlatego tak ważne jest samozaparcie, wiara w to co się robi i chęć czynienia dobra. Siła psychiczna przyda się również dlatego, że stałe obcowanie z ludźmi chorymi, cierpiącymi i nie zawsze sobie z tym cierpieniem radzącymi, bywa przygnębiająca. W dłuższej perspektywie może odbić się to na Twoim samopoczuciu i kondycji psychicznej. Każda opiekunka środowiskowa przyznaje jednak, że uśmiech i życzliwość pacjenta, poprawa jego dnia i samopoczucia są ogromną nagrodą, za pracę, którą się wkłada.
Spis Treści
Jak zostać opiekunką środowiskową?
Przygotowanie zawodowe do pracy opiekunki środowiskowej daje ukończenie specjalnej szkoły policealnej. Nauka trwa rok i odbywa się w formie zaocznej. W ten sposób możesz łączyć naukę z inną pracą zarobkową. Gdy program zajęć zostanie wyczerpany, ma miejsce specjalny, organizowany przez okręgową komisję egzaminacyjną, egzamin. Jego zaliczenie daje Ci świadectwo wystawione przez MEN a także tytuł zawodowy opiekunki środowiskowej. Oprócz tego uzyskujesz oficjalną kwalifikację zawodową – świadczenie usług opiekuńczych.
Opiekunka środowiskowa – Tematyka zajęć
Zajęcia dotyczą przede wszystkim praktycznych aspektów aktywizacji przyszłych podopiecznych. Podstawą są zagadnienia związane z psychologią i rozpoznawaniem procesów psychicznych i emocjonalnych. Ma to służyć wyłapywaniu problemów, które zachodzą na linii podopieczny – środowisko lokalne. Wyposażona zostaniesz w wiedzę na temat profilaktyki schorzeń i zaburzeń psychicznych. Nauczysz się rozmawiać z ludźmi chorymi, samotnymi i skrytymi. Takie zajęcia maj również na celu przygotowanie do pracy z różnymi podopiecznymi. Stąd nauka języka migowego, języka obcego w pomocy społecznej, zajęcia z opieki nad osobą chorą i niepełnosprawną, czynności pielęgnacyjnych, diagnostyczno – usprawniających oraz zasad udzielania pierwszej pomocy.
Opiekunka środowiskowa – Rozwój własny
Istotnym elementem jest też rozwój Twojej osobowości. Zajęcia pozwalają się otworzyć, nauczyć się mówić o sobie, artykułować potrzeby i oczekiwania. Nie pomożesz innym, jeśli sama nie będziesz zdolna jasno i asertywnie wymieniać nawet podstawowych komunikatów.
Be First to Comment