Felinoterapia przydatna i skuteczna jest zarówno wobec osób, u których stwierdzono choroby jak i tym, które są na nie narażeni w obliczu spotykających ich w życiu okoliczności. W swojej pracy pracować możesz zatem z różnymi pacjentami:
- osobami chorymi – autyzm, ze stwierdzoną depresją, cierpiących na niepełnosprawności fizyczne i umysłowe, nadciśnienie tętnicze, nerwice oraz wynikające z tego obniżenia nastroju i trudności w funkcjonowaniu społecznym,
- pacjentami szpitali, hospicjów, domów spokojnej starości,
- osobami przebywającymi w resocjalizacyjnych zakładach karnych,
- dziećmi – zarówno w ich domach, jak i w przedszkolu, szkole czy w domu dziecka.
Pracować możesz z pacjentami w praktycznie każdym wieku.
Spis Treści
Felinoterapeuta – na czym polega terapia?
Felinoterapia polega na kontakcie z kotem. Przebywanie z nim, dotykanie go, głaskanie czy opiekowanie się nim – w zależności od przyjętej metodologii – powodują w pacjencie pozytywne skutki psychiczne i zdrowotne. Musisz jednak wiedzieć, że terapia z kotem nie jest środkiem leczniczym samym w sobie. Stanowi zawsze uzupełnienie terapii właściwej. Felinoterapia zawsze prowadzona jest pod okiem i w konsultacji z lekarzem, ma z góry jasno postawiony cel terapeutyczny (np. poprawa nastroju u pacjenta, wyrobienie pozytywnych odruchów, otwarcie na bliskość). A przyjęte przez Ciebie metody prowadzenia felinoterapii muszą zawsze być podparte praktyką zawodową i ustaleniami naukowymi.
Felinoterapeuta – sesja terapeutyczna
Sesja odbywać może się w domu pacjenta, w gabinecie lub w ośrodku terapeutycznym. Zajęcia mogą być indywidualne lub grupowe. Dobrane przez Ciebie metody terapii z kotem mogą być różne – od zwykłego przebywania ze zwierzęciem, dotykaniem go i głaskaniem, po wymyślanie wymagających zręczności i uwagi zabaw aż po polecenie pacjentowi opieki nad kotem. Kot odwraca uwagę od problemów, staje się przedmiotem rozmów i spostrzeżeniem. To świetnie uzupełnia psychoterapię.
Felinoterapeuta – czy to pomaga?
Badania pokazują, że przebywanie z kotem wpływa bardzo korzystnie na stan psychiki. Łagodzi objawy odczuwane przez depresję, nerwice, samotność. Działanie uspokajające stan ducha z kolei ma bezpośrednie przełożenie na odczuwanie dolegliwości bólowych, pracę serca czy mózgu. Opieka nad kotem powoduje, że pacjent podejmuje samodyscyplinę. Ma poczucie sensu i stawia sobie cele. Osiąganie ich powoduje w mózgu reakcje chemiczne – np. produkcję oksytocyny, zwanej hormonem szczęścia. Kontakt fizyczny z kotem sprawia, że osoba zaburzona społecznie i psychicznie łatwiej sięgnie po kontakt z człowiekiem i się otworzy.
Be First to Comment