Press "Enter" to skip to content

Jak wygląda praca statysty?

Trudno wyobrazić sobie film fabularny, mający swoją akcję na przykład w kawiarni albo w sklepie , w którym nie ma statystów. Takie środki stylistyczne są kinie dopuszczalne, niemniej najczęściej twórcom filmu zależy na stworzeniu wrażenia autentyczności scenerii. Ulice, sklepy, poczta, szpitale. Wszędzie tam, oprócz bohaterów filmu, na które zwracamy głównie uwagę, są inni ludzie. Kolejka, przechodnie, goście w kawiarni. Nie są to wygenerowane komputerowo postacie lub manekiny. To żywi ludzie, którzy po prostu zechcieli wystąpić w filmie jako statyści. Jako statysta nie pracowałbyś jedynie na planie filmowym. Takie osoby potrzebne są też w reklamie, jako wypełniacze widowni telewizyjnej oraz przy innych programach telewizyjnych. Choć widzowie rzadko zapamiętują Twoją twarz, jesteś bardzo istotną częścią zespołu, gdyż dzięki Tobie i innym statystom, wykreowany przez twórców świat żyje.

Statysta – obowiązki zawodowe

No dobrze, ale na czym konkretnie polega praca statysty? Zazwyczaj stawiasz się na umówionym miejscu i czasie, na planie filmowym. Tak zapoznawany jesteś ze scenariuszem sceny na tyle, na ile potrzebne jest to do Twojej roli. Następnie przez cały okres kręcenia zdjęć scen, w których występujesz musisz stanowić tło. Chodzić po chodniku, siedzieć z drugą osobą i udawać przechodniów – zakochanych, imitować rozmowę w kawiarni. W ciągu dnia możesz spędzić tak nawet kilkanaście godzin, wliczając w to oczywiście przerwy. Prace nie mogą zakończyć się, dopóki reżyser nie uzna, że nakręcono komplet scen. Te z kolei wymagają niekiedy dubli z winy aktorów, pogody, przelatującego owada albo zmiennej wizji reżysera. Choć Twoja praca nie jest od Ciebie szczególnie wymagająca, jest czasochłonna i w pewnym momencie zwyczajnie nudna.

Praca statysty – blaski i cienie

Z pewnością wielką zaletą takiej pracy jest bezpośredni kontakt z planem filmowym. Poznać możesz tam aktorów, zobaczyć na żywo jak pracują. To doświadczenie daje pojecie o tym jak powstaje produkcja filmowa. To także metoda na rozwój osobisty – pomaga przełamać nieśmiałość i otworzyć się. Możesz na chwilę zapomnieć o swoich własnych problemach i przez kilka dni żyć w alternatywnym świecie opowieści filmowej. Nie jest to też szczególnie wymagająca praca fizyczna, ani umysłowa. Zazwyczaj jesteś poproszony o wykonywanie prostych – w dłuższej perspektywie nudnych – czynności. Wadą takiej pracy jest z pewnością dłużący się czas do końca dnia zdjęciowego. Świadomość tego, że mimo włożonej pracy i zaangażowania, widzowie nie zauważą Cię i prawdopodobnie nie zapamiętają. Do tego wynagrodzenie również nie należy do imponujących.

Be First to Comment

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *